Turkusowy Fort ...

Tym razem nocka w slipperze była spokojna, wyspany wyczekiwałem naszej kolejnego miejsca na trasie zwiedzania Radżastanu. Pociąg do Gwalior przyjechał tym razem punktualnie, pogoda z samego rana nie rozpieszczał,ale to dopiero wstało słońce wiec musi się rozpogodzić. W Gwalior jesteśmy tylko przejazdem, więc szukamy przechowalni na dworcu. Z trudem znajdujemy,ale... plecaków nie przyjmują bo nie mają kłódki i łańcucha a tylko tak zamknięte bagaże są przyjmowane. Nie pozostało nic innego jak tylko znalezć jakiś hostel i zostawić w recepcji. Po wyjściu jak zawsze obsiadły nas tuk tuki, idziemy dalej i na budynku widać wielki napis India Guest House. Wejście znajduje się od głównej ulicy, wchodzimy i pytamy czy możemy zostawić plecaki i za jaką cenę. Możemy i to za darmo! Super!!!! Nie wyobrażam sobie chodzenie z takim balastem. Teraz bierzemy tuk tuka za 100 rupii i jedziemy w stronę fortu. Miasto niczym szczególnym się nie wyróżnia. NO może poza mgłą. Podjeżdzamy pod jakąś bramę i tuk tukowiec mówi jesteśmy. Ja się rozglądam i gdzie ten fort, nic nie widać. W lewo w prawo,za siebie przed siebie i nic... była taka mgła , że nie było kompletnie nic widać. Jest dopiero 9 ,wiec idziemy pospacerować się uliczkami i zjeść śniadanie. Tym razem herbata i lokalne ciastka, miasteczko kolorowe, moje ulubione turkusy. Ludzie się uśmiechają i pokazują gdzie mamy iść. Tu świątynia, tam stary dom. Wszystko pięknie tylko ta mgła! Wracamy pod główną bramę i postanawiamy iść w górę. W zarysach pojawia się fort, dupy nie urywa, bo ciągle mało go widać. Planując wyjazd Gwalior był jednym z pierwszych miejsc które chciałem zobaczyć. Uwielbiam budynki w kolorze turkusu, a ten fort jest właśnie w takie ornamenty. Im wyżej wchodzimy tym mgła jest mocniejsza. Jestem mega wkur.... to już kolejny dzień z dupiatą pogodą.Jak się nie wkurzyć? W Waranasi, deszcz, w Khajuracho ulewa, a tu nic nie widać bo taka mgła! Mury fortu robią wrażenie, dla mnie są przepiękne, trochę zniszczone ale gdyby były odnowione straciły by na swojej niepowtarzalności. Widok na miasto musimy sobie raczej wyobrazić bo nic prawie nie widać. Wchodzimy przez małe drzwi i jesteśmy już na drodze prowadzącej do samej kasy biletowej. Z daleka biegnie mały natrętny gnojek oferujący usługi przewodnika. Dziękuję mu, ale On mył tak namolny że szedł za nami. Płacimy 250 rupii i jesteśmy w forcie. W środku równie ciekawo zdobiony, rzezbione ornamenty i gdzie nigdzie mój turkus. Gnojek ciągle pod nosem coś komentuje, byliśmy jedynymi osobami. Chyba 10 raz mówię, mu że nie potrzebuje jego pomocy,ale On wie lepiej. Mówi, że się zgubimy i on za 100 rupii nas odprowadzi. Jak ja mówię nie to nie i się niego wydarłem i się odpierdolił. Nienawidzę natręctwa, nigdy nie korzystam z niczyjej " pomocy" W dzisiejszych czasach można sobie wszystko samemu znalezć w necie. Schodzimy do podziemia,nad głowami latają nietoperki, jednak w podziemi nic ciekawego nie ma.
Kolejny kompleks , płacimy 100 rupii i wchodzimy na rozległy kompleks budynków. Już o wile mniej urodziwych, na trawie dzieciarnia gra w piłkę, wieje zimny wiatr i dopiero tu nic nie widać. Szybkim krokiem przechodzimy wszystko i decyduje, że jedziemy szybciej do Agry. mieliśmy z Gwalior jechać o 15,ale jedziemy wcześniej. Przy forcie rodzina ze szczeniakami. JA już przygotowany i w plecaku zawsze ciastka są. Pieski boja się podejść, ale zajadają się na całego :) Łapiemy tuk tuka równie za 100 rupii i jedziemy odebrać plecaki. Wchodzimy na stacje i zapowiadają odjazd jakiegoś pociągu, pytam się do Agry? Do Agry i podbiegamy i wskakujemy, biletu brak, jak będzie konduktor będziemy martwic się wtedy. Mieliśmy bilet na 15, więc jak coś to coś wymyślę.
Z Gwalior do Agry jedzie się godzinę, i za oknem widać.... słońce!!!! Hura, oby nas już nie opuszczało:)

Zdjęcia (82)

Komentarze (1)