Rejs ...

Dzień drugi w Udaipur to kolejny dzień na luzie, leniwe śniadanie na dachu i co dziś robimy? Idziemy przed siebie, tak jest najlepiej. Dajemy plecaki na recepcje i idziemy przed siebie, bez celu. Na ławce pijemy czaj i obserwujemy ludzi. Trafiamy na chiński targ, gdzie sprzedaję się totalną szmirę. Kolejna ulica to ulica z jedzeniem, bar za barem. Wiemy gdzie dziś jemy obiad :) Trafiamy na teren zoo, które raczej nie zachwyca,ale są ławki i święty spokój. Można się przejechać kolejką po terenie zoo,ale to chyba atrakcja nie dla mnie. Z daleka dostrzegam, piękny biały i niestety zniszczony budynek. Podobno kiedyś była to biblioteka, ale czy to prawda to nie wiem. Ja widział bym tu piękny luksusowy hotel. W większości krajów, znajduje takie miejsce. Wierzę, że kiedyś znajdę i dla siebie taki "DOM"
Idziemy dalej i dochodzimy do jeziora, jeden akwen zamknięty z białymi altankami, kwiatami i ciszą. Białe miasto będzie mi się kojarzyło właśnie z ciszą. To najcichsze miasto w jakim byłem w Indiach. Miła niespodzianka :) Przy pałacu bilet na łódkę kosztuje 350 rupii, tu 250. Kupujemy bilet i czekamy chwilę , aż się nazbiera kilka osób. Wypływamy:) od strony jeziora wszystko zachwyca. Pałac, hotel na jeziorze, widoki i samo miasto. Taki rejsik to około 45 do godziny. Nasi towarzysze cykają sobie zdjęcia wielkimi tabletami. Panowie w garniakach, krawatach i pozują jak rasowe modelki.
Wracając w stronę miasta wchodzimy do ogrodzonego ogrodu, miejsce trochę zaniedbane,ale może kiedyś miało swój urok. W końcu jedzenie:)))))Nie możemy się zdecydować co chcemy jeść i idziemy do pierwszego baru, pożniej do kolejnego i kolejnego, i kolejnego. Ludzie się z nas śmieją,ale wszystko jest tak pyszne, że chcemy skosztować wszystkiego. Na koniec sok z trzciny i można się toczyć:) Każde danie to koszt około 20 -50 rupii, wiec majątek. Dzień mija na spacerowaniu, zachód słońca tym razem od innej strony, w otoczeniu gołębi, psiaków, krów i biegających dzieciaków. W tym mieście można się zrelaksować i odpocząć od zgiełku. Dla mnie trochę za dużo turystów,ale w 100 % warto tu przyjechać.
Wracamy do hotelu, na tarasie ładuje baterię, delektujemy się ostatnim widokiem na miasto i w drogę. Tym razem tuk tuk zawozi nas na dworzec kolejowy za 150 rupii. Jesteśmy jak zwykle przed czasem i tu miłe zaskoczenie. Pociąg już jest :) Swoją trasę zaczyna w Udaipur. Mnie zaszokował dworzec! Czysto, prawie nie śmierdziało uryną, w moim rodzinnym mieście jest w gorszym stanie. Czekamy na otwarcie wagonów i pierwszy raz widzimy jaki czysty jest pociąg. Zawsze wsiadaliśmy już i było trochę brudu,a tu taka niespodzianka. Dzisiejszy przejazd jest naszym ostatnim przejazdem pociągiem po Radżastanie. Niesamowite jak te dni uciekają...

Zdjęcia (119)

Komentarze (1)